SkładSubstancją czynną leku jest ezomeprazol.
Każda kapsułka dojelitowa twarda zawiera 20 mg ezomeprazolu (w postaci soli sodowej).
Substancje pomocnicze: Zawartość kapsułki: sacharoza ziarenka (sacharoza i skrobia kukurydziana), metyloceluloza, talk, tytanu dwutlenek (E 171), glicerolu monostearynian, polisorbat 80, sodu laurylosiarczan, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1); dyspersja 30%, trietylu cytrynian.
Otoczka kapsułki: karagen, potasu chlorek, żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), hypromeloza, tusz do nadruku (zawiera szelak, potasu wodorotlenek, żelaza tlenek czarny (E 172)).
Dawkowanie
- Zalecana dawka to 1 kapsułka (20 mg ezomeprazolu) raz na dobę, o dowolnej porze, niezależnie od posiłków.
- Leczenie trwa zazwyczaj 14 dni.
- Jeśli po tym okresie objawy nie ustąpią, należy skonsultować się z lekarzem.
Możliwe skutki uboczneJak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 osób): ból głowy, działanie na żołądek lub jelita: biegunka, ból żołądka, zaparcie, gazy (wzdęcia), łagodne polipy żołądka, nudności lub wymioty.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 100 osób): obrzmienie stóp i kostek, zaburzenie snu (bezsenność), senność, zawroty głowy, mrowienie i kłucie, odczucie wirowania (zawroty głowy), suchość w jamie ustnej, zmiany w wynikach badań czynnościowych wątroby, wysypka skórna, wysypka grudkowata (pokrzywka) oraz świąd skóry.
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 1 000 osób): dotyczące krwi, takie jak zmniejszona liczba białych krwinek lub płytek krwi, co może prowadzić do osłabienia, łatwiejszego powstawania siniaków lub zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia zakażenia, małe stężenie sodu we krwi, co może prowadzić do osłabienia, wymiotów i kurczów mięśni, pobudzenie, dezorientacja lub przygnębienie, zmiana odczuwania smaku, zaburzenia widzenia, takie jak niewyraźne widzenie, nagły, świszczący oddech lub zadyszka (skurcz oskrzeli), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zakażenie nazywane „pleśniawką”, które może obejmować jelita - jest wywoływane przez grzyby, wypadanie włosów (łysienie), wysypka skórna podczas wystawienia skóry na słońce, bóle stawów lub bóle mięśni, złe samopoczucie ogólne oraz brak energii, zwiększona potliwość.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 000 osób): zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, białych krwinek oraz płytek krwi (stan określany jako pancytopenia), agresja, widzenie, odczuwanie lub słyszenie rzeczy nieistniejących (omamy), ciężkie zaburzenia czynności wątroby prowadzące do niewydolności wątroby i zapalenia mózgu, osłabienie mięśni, ciężkie zaburzenia czynności nerek, powiększenie piersi u mężczyzn.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zmniejszenie stężenia magnezu we krwi, co może powodować osłabienie, wymioty, kurcze mięśni, drżenie oraz zaburzenia rytmu serca (arytmie); bardzo małe stężenie magnezu może prowadzić również do zmniejszenia stężenia wapnia oraz (lub) potasu we krwi; zapalenie jelit (prowadzące do biegunki); wysypka mogąca przebiegać z bólem stawów.
Stosowanie z innymi lekamiNależy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach, stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi jeżeli pacjent przyjmuje: ketokonazol i itrakonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); worykonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych) i klarytromycyna (stosowana w leczeniu zakażeń); erlotynib (stosowany w leczeniu raka); metotreksat (stosowany w leczeniu raka oraz chorób reumatycznych); digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca); atazanawir, sakwinawir (stosowane w leczeniu zakażenia HIV); cytalopram, imipramina lub klomipramina (stosowane w leczeniu depresji); diazepam (stosowany w leczeniu lęku, w celu zmniejszenia napięcia mięśni lub w padaczce); fenytoina (stosowana w padaczce); leki stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi, takie jak warfaryna; cyzapryd (stosowany w leczeniu niestrawności i zgagi); ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy); takrolimus (stosowany w przypadkach przeszczepu narządów); ziele dziurawca.
Nie należy przyjmować tego leku z innymi lekami, które zmniejszają wytwarzanie kwasu w żołądku, takimi jak inhibitory pompy protonowej (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol lub omeprazol) czy antagoniści receptora histaminowego H2 (np. ranitydyna lub famotydyna).